Οσφυαλγία
ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ
1/ Ποιοι είναι οι παράγοντες εκείνοι που ευθύνονται κατά κύριο λόγο με την ανάπτυξη της οσφυαλγίας?
άτομα με αυξημένο βάρος και τοπική συσσώρευση λίπους στην κοιλιακή χώρα,
εργάτες που σηκώνουν μεγάλα βάρη,
χειριστές μηχανημάτων,
η καθιστική ζωή,
το κάπνισμα.
2/ Ποιες παθήσεις μπορεί να προκαλέσουν πόνο στη μέση?
Υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός παθήσεων που μπορεί να προκαλέσουν πόνο στην περιοχή της μέσης.
Διεξοδικά θα τις κατηγοριοποιήσουμε και θα αναφέρουμε τις σημαντικότερες σε κάθε κατηγορία
Α. ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
πρόπτωση ή κήλη δίσκου,
σπονδυλολίσθηση,
σπονδυλική στένωση,
οστεοαρθρίτιδα
Β. ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ
ρευματοειδής αρθρίτιδα,
σύνδρομο Reiter,
ψωριασική αρθρίτιδα,
αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα
Γ. ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΑ
καλοήθεις όγκοι σπονδυλικής στήλης,
κακοήθεις όγκοι,
μεταστάσεις στη σπονδυλική στήλη από πρωτοπαθείς όγκους, από πνεύμονα προστάτη , μαστό κλπ.
Δ. ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ
βακτηριακές από σταφυλόκοκκο, στρεπτόκοκκο, βρουκέλλα, σαλμονέλλα,
κοκκιωματώδεις από φυματίωση συνήθως.
3/ Ποια είναι η θεραπεία στην οσφυαλγία?
Ο ασθενής συνήθως καταφεύγει στη χρήση, μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, τα οποία τα συνοδεύει με μυοχαλαρωτικά. Η θεραπεία αυτή ανακουφίζει το 40- 60% των ασθενών. Ο ασθενής θα πρέπει να ξέρει ότι τα περισσότερα από τα φάρμακα αυτά, δεν είναι και πολύ ασφαλή, ειδικά όταν χορηγούνται για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του δεκαημέρου. Οι κυριότερες παρενέργειες τους αφορούν το γαστρεντερικό, λόγω της ελκώδους δράσης τους σε στομάχι και έντερο, αύξηση της αρτηριακής πίεσης, ηπατικές και νεφρικές διαταραχές. Μερικά από αυτά μπορεί να επηρεάσουν και τα κύτταρα του αίματος, μειώνοντας τον αριθμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων και προκαλώντας αιμολυτική αναιμία, ή μειώνοντας τον αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων και η συνοδός λευκοπενία που ακολουθεί, αυξάνει τον κίνδυνο των λοιμώξεων. Ο ασθενής τις περισσότερες φορές για να ανακουφισθεί αναγκάζεται να παίρνει συμπληρωματική θεραπεία για το στομάχι, αυξάνοντας έτσι τις αλληλεπιδράσεις των φαρμάκων.
Στη φαρμακευτική αγωγή πολλές φορές προστίθενται αντικαταθλιπτικά και νευροληπτικά φάρμακα, τα οποία μπορεί να βοηθήσουν τα συμπτώματα, όμως σε πολλούς προκαλούν συμπτώματα ληθαργικά.
Η φυσιοθεραπεία αποτελεί μια καλή λύση κυρίως για τις πιο χρόνιες μορφές οσφυαλγίας, είτε με την εφαρμογή tens, ή με την εφαρμογή έλξεων.
Η εφαρμογή επισκληριδίων εγχύσεων με υπερηχοτομογραφική υποβοήθηση επικεντρώνεται στο σημείο του προβλήματος και παρέχει την πιο άμεση ανακούφιση, τόσο στον οξύ, όσο και στο χρόνιο πόνο.
Η χειρουργική θεραπεία είναι απαραίτητη σε ειδικές περιπτώσεις με σαφή νευρολογική εικόνα, με προοδευτική αδυναμία του σκέλους, ή απώλεια ούρων από πίεση του νωτιαίου μυελού (ιππουριδική συνδρομή).